piątek, 27 grudnia 2013

Gorzowski spacer


Wyświetl większą mapę
Dziś zapraszamy do wizyty w jednej z dwóch stolic województwa lubuskiego – Gorzowa Wielkopolskiego, zwanego dawniej Landsbergiem. Proponujemy przyjemny spacer, po wszystkich obiektach w mieście, które warte są zobaczenia i zapamiętania.
Gorzów Wielkopolski
Gorzów Wielkopolski (panorama z punktu widokowego)
Wycieczkę rozpoczynamy przy ulicy Woskowej, gdzie znajduje się modernistyczny kościół Chrystusa Króla z 1930 roku. Jest to przykład architektury XX wieku, charakterystyczne są tu wysokie, prostokątne okna, ażurowa wieża, klinkierowa rotunda i kopułowe sklepienia. Umieszczono tu współczesne witraże, wykonane z okazji pielgrzymki Jana Pawła II do Polski w 1997 roku.

Następnie kierujemy się na ulicę Fabryczną, gdzie zwiedzimy zabytkowy spichlerz z 1763 roku – siedzibę Muzeum Warty. Jest to budynek szachulcowy, który w przeszłości pełnił funkcje przeładunkowe w porcie po otwarciu Kanału Bydgoskiego. Prezentowane są tu wystawy czasowe, historyczne, malarstwo Jana Korcza i galerie tkaniny unikatowej. Przed budynkiem zobaczymy m.in. postument pomnika Pauckscha, kadzie na koncentrat oranżady i maszynę parową.

Nad Wartą
Nad Wartą
Następnie przechodzimy przez most Starowiejski, aby przespacerować się ładnym Bulwarem Nadwarciańskim, który polecamy szczególnie na wieczorne, romantyczne przechadzki. Później będziemy mijać zabytkowy budynek poczty z 1890 roku, który jest przykładem architektury eklektycznej, charakteryzującej się bogatymi detalami. Elewacja budynku nawiązuje do założeń baroku, klasycyzmu oraz gotyku, można tu zobaczyć takie formy jak rozeta cyrklowa i ryzality. Po chwili znajdziemy się w Parku Wiosny Ludów, który został założony w 1913 roku. Niegdyś mieścił się tu park zoologiczny, zachęcamy do spaceru wokół stawu, wśród parkowej roślinności, po czym ulicami Strzelecką oraz Bolesława Chrobrego dojdziemy do kościoła Mariackiego.

Wziebowzięcia Najświętszej Marii Panny
Wziebowzięcia Najświętszej Marii Panny
Po drodze miniemy jeszcze pomnik Edwarda Jancarza – gorzowskiej legendy sportu, po czym naszym oczom ukaże się wczesnogotycki kościół katedralny Wziebowzięcia Najświętszej Marii Panny z XIII wieku, nazywany często kościołem mariackim. Świątynia ta posiada elementy romańskie i została zbudowana na fundamentach z kamienia łamanego. Na szczególną uwagę zasługuje masywna wieża oraz gotycki portal wejściowy. W kościele zobaczyć można cenne wyposażenie, na które składa się m.in. grupa pasyjna na belce tęczowej, tryptyk ze sceną ukrzyżowania, witraże wykonane na 1000-lecie chrztu Polski, organy z XV wieku oraz groby biskupów gorzowskich. Warto też wejść na wieżę katedralną, z której roztacza się rozległy widok na miasto.

Katedra w Gorzowie Wlkp.
Katedra w Gorzowie Wlkp.
Po wizycie w katedrze udajemy się na ulicę Wełniany Rynek, aby zobaczyć zabytkowy tramwaj – obecnie punkt informacji turystycznej oraz ładne kamienice, a następnie kierujemy się na ulicę Zabytkową, gdzie zobaczymy, bardzo dobrze zachowane, fragmenty murów miejskich. Są to pozostałości po średniowiecznych fortyfikacjach z początku XIV wieku, z czterema basztami. W sumie mur ma długość 130 metrów, wysokość 4,5 metra i jest zbudowany a kamienia polnego oraz czerwonej cegły.

Kolejny punkt naszej wycieczki to kościół Świętego Antoniego i Stanisława Kostki z 1696-1704 roku, nazywany kościołem Zgody lub po prostu Białym Kościółkiem. Po przebudowie, w latach 60’ XIX wieku świątynia uzyskała wygląd neoromański, wraz z dobudowaną wtedy wieżą. To właśnie tutaj, po raz pierwszy, w dniu 25 stycznia 1995 roku, po raz pierwszy modlili się wspólnie landsberczycy i gorzowianie, przekazując sobie znak pokoju. We wnętrzu warto zwrócić uwagę na drewniane ornamenty na sklepieniu.

Punkt widokowy
Punkt widokowy
Po zwiedzeniu kościoła udajemy się na ulicę Teatralną, gdzie swoją siedzibę ma teatr im. Juliusza Osterwy. Jest to neoklasyczny budynek z 1873 roku, a pierwsze przedstawienie odbyło się w 1886 roku. Warto zwrócić uwagę na fasadę budynku, zdobioną czterema kolumnami doryckimi i trójkątnym frontonem.

Następne miejsce, które zwiedzimy to Willa Schroedera, w której mieści się Muzeum Lubuskie im. Jana Dekerta i które można zwiedzić korzystając z biletu zakupionego w Spichlerzu. Jest to eklektyczna budowla z 1903 roku, zdobiona ryzalitem z okazałym balkonem, sześcioboczną wieżyczką i bogatymi detalami architektonicznymi, wykonanymi z piaskowca. Dookoła pałacu, na terenie około 3 ha, znajduje się piękny Ogród Dendrologiczny, w którym obserwować możemy około 150 gatunków drzew i krzewów. Najcenniejsze w parku są platany klonolistne, cisy, dęby i kolekcja magnolii. Wart uwagi jest zrekonstruowany grobowiec megalityczny sprzed około 4100 lat, który zbudowano z, ważących do trzech, ton wielkich płyt łupanych.

W pałacu można oglądać tematyczne wystawy stałe oraz piękną, reprezentacyjną klatkę schodową z ażurową balustradą i dębową poręczą. Zbiory muzeum to eksponaty związane z konwisarstwem, stylem biedermeier, malarstwem polskim, sztuce zdobniczej wyrobów porcelanowych i szklanych oraz sztuki złotniczej. Znajdują się tu również, przeniesione z katedry, portrety epitafijne duchownych ewangelickich z XVI i XVIII wieku, herby, broń drzewcowa i numizmatyki. Najcenniejsze są jednak as rzymski cesarza Klaudiusza (41-54 rok n.e.), srebrna drachma partyjska z I/II wieku oraz cykl akwarel Henryka Rodakowskiego – „Album Połahickie”.

Niedaleko muzeum znajduje się neoromański kościół Podwyższenia Krzyża Świętego z 1905-1907 roku, który wybudowano z klinkierowej cegły. Jest to świątynia o układzie bazylikowym, z nakrytą hełmem wieżą, a jej cechą charakterystyczną jest występowanie ośmiu, fantazyjnie połączonych ze sobą różnych elementów (nawa główna, dwie nawy boczne, dwie półbaszty, transept, zakrystia i prezbiterium). W środku warto zwrócić szczególną uwagę na malowidła ścienne z 1907-1915 roku, organy z 1912 roku, ołtarz główny przedstawiający sceny Chrystusa na krzyżu i ofiary Abrahama, drewnianą, rzeźbioną ambona oraz dekorowane konfesjonały i ławki. Przy świątyni znajduje się, najstarszy w Gorzowie, cmentarz chrześcijański, który również warto zobaczyć, z uwagi na wiele zabytkowych nagrobków.

Fontanna Paukscha
Fontanna Paukscha
Następnie przechodzimy przez most Lubuski, aby zobaczyć Willę Paukscha, mieszczącą się przy ulicy Wał Okrężny. Jest to bardzo ładny, eklektyczny budynek z 1876 roku. Na uwagę zasługują liczne portyki oraz ośmioboczna wieża. We wnętrzu znajdują się piękne kasetonowe sufity, boazerie, kominki i dwukondygnacyjny hol. Szczególnie interesujące wydają się być buduar pani domu z pokoikiem pod wieżą, biblioteka i gabinet właściciela. Obok willi mieści się niewielki park krajobrazowy, gdzie zobaczymy pomnikowe lipy drobnolistne i platany. Znajdują się tu również dwa wozy cygańskie, które stanowią pamiątkę dawnych taborów cygańskich oraz ładna fontanna.

W tym miejscu kończymy nasz spacer po tym ciekawym mieście. Zobaczyliśmy wszystkie miejsca warte uwagi. Zabytkowe kościoły, pałacyki i wille na pewno na długo pozostaną w Waszej pamięci.


Koszt wycieczki (dane na rok 2010):
normalny / ulgowy
Wstęp do Muzeum Lubuskiego (spichlerz i willa): 5 zł / 2,5 zł
Razem: 5 zł / 2,5 zł


Przydatne informacje organizacyjne:

Muzeum Lubuskie - Spichlerz:
- czynne:
> od wtorku do czwartku: 09:00 – 16:00
> w piątki: 11:00 – 19:00
> niedziele: 12:00 – 17:00
- ekspozycje muzealne są nieczynne dla zwiedzających w poniedziałki oraz soboty
- we wtorki wstęp wolny

Wieża katedralna w kościele Wziebowzięcia Najświętszej Marii Panny:
- czynne:
> od poniedziałku do piątku: 10:00 – 16:00
> w soboty: kilka godzin
- w wybranych godzinach dla wszystkich zainteresowanych będzie także dostępny pracownik Muzeum Lubuskiego, który ma pełnić rolę przewodnika po ekspozycji

Muzeum Lubuskie – Willa Schroedera:
- czynne:
> od wtorku do czwartku: 09:00 – 16:00
> w piątki: 12:00 – 19:00
> niedziele: 11:00 – 16:30
- ekspozycje muzealne są nieczynne dla zwiedzających w poniedziałki oraz soboty
- we wtorki wstęp wolny
Read more ...
Posted By: Trzymaj Koło

Gorzowski spacer

czwartek, 26 grudnia 2013

Zielonogórski spacer


Wyświetl większą mapę

Dziś zapraszamy do wizyty w mieście, które jest jedną z dwóch stolic województwa Lubuskiego. To właśnie to miejsce kojarzone jest z wieloletnią tradycją winobrania, co podkreślane jest w wystroju miasta, dając mu jedyny w swoim rodzaju urok. Zapraszamy na spacer, pozwalający na bliższe poznanie Zielonej Góry.
Wzgórze Winne
Wzgórze Winne
Wycieczkę rozpoczynamy przed dworcem PKP, kierując się w stronę placu Kolejarza, gdzie stoi dawna lokomotywa. Dalej idziemy ulicą Bohaterów Westerplatte, skręcamy w lewo w ulicę Ułańską, gdzie zobaczymy poewangelicki kościół Najświętszego Zbawiciela, wybudowany w latach 1915-1917, słynny z uwagi na świetną akustykę (często odbywają się tutaj koncerty muzyki dawnej). Następnie czeka nas spacer Aleją Niepodległości, gdzie zobaczyć można wiele secesyjnych kamienic i dawnych pałacyków.
Kościół poewangelicki w Zielonej Górze
Kościół poewangelicki w Zielonej Górze
Po krótkiej chwili docieramy na Plac Bohaterów, gdzie znajduje się Pomnik Bohaterów II Wojny Światowej z roku 1965 oraz fontanna, będąca popularnym miejscem spotkań Zielonogórzan w upalne, letnie dni. Przy placu stoi też, niewielki, poewangelicki kościółek.

Dalszy spacer aleją Niepodległości doprowadzi nas na Deptak miejski, gdzie znajduje się Muzeum Ziemi Lubuskiej, które warto zwiedzić. Można tu zobaczyć, jedyny w Polsce, dział winiarski, w którym są takie eksponaty jak: narzędzia do uprawy winogron, kadzie, prasy do wyciskania soku, butelki i inne. Po wizycie w muzeum kontynuujemy spacer mijając kościół z 1866 roku, stanowiący dawną kaplicę staroluterańską, kino Nysa z 1922 roku oraz Teatr Ziemi Lubuskiej im. Leona Kruczkowskiego, mieszczący się w modernistycznym budynku z 1931 roku.
Widok ze Wzgórza Winnego na Zieloną Górę
Widok ze Wzgórza Winnego na Zieloną Górę
Domek Winiarza i Palmiarnia
Domek Winiarza i Palmiarnia
Ławeczka na Wzgórzu Winnym
Ławeczka na Wzgórzu Winnym
Kolejny punkt to masywne Wzgórze Winne, gdzie zobaczymy Dom Winiarza z 1818 roku oraz jedną z najbardziej charakterystycznych budowli miasta – Palmiarnię. Samo wzgórze pokryte jest uprawą winorośli i przypomina wszystkim bogatą historię uprawy sprzed XIX wieku. Produkcja wina rozpoczęła się tutaj już w roku 1314, niestety w wyniku zmian klimatycznych oraz dużej konkurencji winiarni francuskich trzeba było zrezygnować z produkowania tego wspaniałego trunku.

Wnętrze Palmiarni
Wnętrze Palmiarni
Wnętrze Palmiarni
Wnętrze Palmiarni
Bardzo ciekawe będzie zwiedzenie palmiarni. Znajduje się tu wiele egzotycznych gatunków roślin i zwierząt. Na szczególną uwagę zasługuje olbrzymi daktyl kanaryjski. W budynku znajdują się dwa tarasy widokowe – na 14 i 18 metrach, z których rozpościera się malowniczy widok na całą Zieloną Górę. Dodatkowo znajduje się tu restauracja oraz kawiarnia, która daje możliwość zjedzenia pysznych dań wśród nietypowej roślinności.

Konkatedra św. Jadwigi
Konkatedra św. Jadwigi
Po obejrzeniu imponującej palmiarni idziemy obejrzeć Konkatedrę św. Jadwigi z roku 1294, która jest najstarszym zabytkiem w mieście. Świątynia jest mieszanką różnych stylów architektonicznych, ponieważ kościół był wielokrotnie przebudowywany, zauważymy tu elementy gotyckie, renesansowe oraz barokowe. Na szczególną uwagę zasługują niewątpliwie przepiękny barokowy chór z XVII wieku przedstawiający wizerunki świętych oraz renesansowa krata kuta przy wejściu do Kaplicy Oliwnej.

Wieża Łazienna nazywana też Głodową
Wieża Łazienna nazywana też Głodową
Następnie udajemy się w kierunku Wieży Łaziennej, mijając po drodze 800-letni cis, będący jednym z najpopularniejszych pomników przyrody w mieście. Wieża pochodzi z czasów średniowiecznych i stanowiła element trzeciej bramy miejskiej z 1487 roku. W XVIII wieku dobudowany został barokowy hełm z latarnią. Wieża ma wysokość 35 metrów, a jej nazwa pochodzi od, znajdującej się niegdyś w pobliżu, łaźni miejskiej. Mieszkańcy Zielonej Góry uparcie jednak nazywają budowlę Wieżą Głodową.
800-letni Cis
800-letni Cis
Kolejny punkt naszej wycieczki to Stary Rynek, który stanowi centralny punkt miasta od XIV wieku. Znajduje się tu, powstały w XV wieku, ratusz. Budowla była wielokrotnie przebudowywana, a jej charakterystycznym punktem jest, nakryta barokowym hełmem, wysmukła wieża z XVI wieku.

Ratusz
Ratusz
Rynek w Zielonej Górze
Rynek w Zielonej Górze
Po krótkiej wizycie na rynku idziemy zobaczyć kościół Matki Boskiej Częstochowskiej, wybudowany w stylu szachulcowym, w latach 1746-1748. Jest to jedna z najstarszych świątyń w Zielonej Górze, charakterystyczny jest zwyczaj odsłaniania obrazu patronki przed każdą Mszą Świętą. Zwiedzając kościół warto zwrócić szczególną uwagę na: regencyjny ołtarz główny z 1749 roku, rokokową chrzcielnicę kamienną z 1755 roku, organy z 1906 roku, barokowy prospekt organowy z 1752 roku, wykonany z drewna oraz liczne epitafia.
Zabytkowe Kamienice na Starówce
Zabytkowe Kamienice na Starówce
Kończąc naszą wycieczkę można jeszcze zobaczyć Filharmonię Zielonogórską imienia Tadeusza Bairda, założoną w roku 1974. Charakterystyczne jest połączenie dwóch budynków – pierwszy wybudowany został w 1900 roku, drugi w 2004. Filharmonia dysponuje dwoma salami koncertowymi, mogącymi pomieścić w sumie 600 osób.

To już koniec naszego spaceru po tym niewielkim, ale bardzo ładnym mieście. Zobaczyliśmy najciekawsze zabytki i miejsca warte uwagi. Jesteśmy pewni, że pobyt w Zielonej Górze zachęci do zakupu wina, trunku bezpośrednio kojarzonego z tym miejscem i na długo pozostanie w Waszej pamięci.

Koszt wycieczki (dane 2010 rok):
normalny / ulgowy
Wstęp do Muzeum Ziemi Lubuskiej: 6 zł / 3 zł
Razem: 6 zł / 3 zł

Przydatne informacje organizacyjne:

Muzeum Ziemi Lubuskiej:
- czynne:
1 czerwiec – 30 wrzesień
> środa 12:00 – 19:00
> czwartek, piątek: 11:00 – 17:00
> w soboty i niedziele: 11:00 – 16:00 
1 październik – 31 maj
> od środy do piątku: 11:00 – 17:00
> soboty: 10:00 – 15:00
> niedziele: 10:00 – 16:00
- ekspozycje muzealne są nieczynne dla zwiedzających w poniedziałki
- w soboty wstęp wolny na ekspozycje stałe
- dodatkowe opłaty: przewodnik po polsku – 30zł, w języku obcym – 40zł,
fotografowanie – 5zł

Palmiarnia:
- czynne:
Kawiarnia
> od wtorku do niedzieli: 10:00 – 20:00
Restauracja
> od wtorku do niedzieli: 12:00 – 23:00
- w poniedziałki nieczynne – jest to czas poświęcony na pielęgnację roślin
Read more ...
Posted By: Trzymaj Koło

Zielonogórski spacer

Palmiarnia w Zielonej Górze

Spacerując po Zielonej Górze na pewno dojdziemy do jednego z najbardziej charakterystycznych miejsc tego pięknego miasta - Wzgórza Winnego. To właśnie tutaj możemy znaleźć potwierdzenie tezy, że Zielona Góra kojarzona jest bezpośrednio z kulturą uprawy winorośli i produkcji wina w XIX wieku. Produkcja wina rozpoczęła się tutaj już w roku 1314, niestety w wyniku zmian klimatycznych oraz dużej konkurencji winiarni francuskich trzeba było zrezygnować z produkowania tego wspaniałego trunku.

Dom Winiarza z Palmiarnią w tle
Dom Winiarza z Palmiarnią w tle
Kiedy dojdziemy do podnórza wzgórza i spojrzymy w kierunku, w którym prowadzą schody, naszym oczom ukaże się wspaniały widok. Po prawej i lewej stronie otaczać nas będą winorośla, w które wplecione są romantyczne ławeczki, natomiast na wprost wzgórze zwieńcza popularna Palmiarnia oraz Dom Winiarza z 1818 roku.

Widok na Zieloną Górę z Winnego Wzgórza
Widok na Zieloną Górę z Winnego Wzgórza
Kiedy już dojdziemy na szczyt wzgórza warto zwiedzić wspomnianą palmiarnię. Nie jest to jednak typowa palmiarnia, jaką możemy zobaczyć np. w Poznaniu, mieści się bowiem tu restauracja i kawiarnia dając możliwość zjedzenia smacznego posiłku wśród bujnej roślinności.

Wzgórze Winne
Wzgórze Winne
Znajduje się tu wiele egzotycznych gatunków roślin i zwierząt. Na szczególną uwagę zasługuje olbrzymi daktyl kanaryjski. W budynku znajdują się dwa tarasy widokowe – na 14 i 18 metrach, z których rozpościera się malowniczy widok na całą Zieloną Górę.

Wnętrze Palmiarni
Wnętrze Palmiarni
Wnętrze Palmiarni
Wnętrze Palmiarni
Miejsce to polecamy szczególnie zakochanym parom. Spacer po wzgórzu wśród romantycznych winorośli zakończony kolacją w palmiarni to idealny wręcz pomysł na spędzenie wieczoru.

Wzgórze Winne oraz Palmiarnia znajdują się na planie polecanej przez nas wycieczki, podczas której można zwiedzić całą Zieloną Górę. 
Read more ...
Posted By: Trzymaj Koło

Palmiarnia w Zielonej Górze

czwartek, 19 grudnia 2013

Modernizm w Poznaniu, szpeci czy zdobi ?

Modernizm - ogólne określenie prądów w architekturze światowej rozwijających się w latach ok. 1918-1975, zakładających całkowite odejście nie tylko od stylów historycznych, ale również od wszelkiej stylizacji. Architektura modernistyczna opierała się w założeniu na nowej metodzie twórczej, wywodzącej formę, funkcję i konstrukcję budynku niemal wyłącznie z istniejących uwarunkowań materialnych.

Okrąglak (fot. www.http://poznan.zle-urodzone.pl)
Zobacz jak wyglądają budynki modernistyczne w Poznaniu, czy należy je traktować jak atrakcje turystyczne ?
Dla jednych budynki odstraszające swoim wyglądem, dla innych perełki architektoniczne stanowiące przykład budownictwa XX wieku.
Modernizm, bo o tym stylu piszemy, rozwijał się w latach ok. 1928-1975 i zakładał całkowite odejście od historii i stylizacji. Priorytetem była forma i konstrukcja wywodząca się wyłącznie z istniejących uwarunkowań materialnych.

Praktycznie w każdym dużym mieście znajdują się budynki stanowiące przykład takiej architektury. Do niedawna uważano, że powinno się je zburzyć, bo straszą wyglądem. W ostatnich latach zaczęto je jednak traktować jak zabytki będące artakcją turystyczną.
Tak zrobiono na Górnym Śląsku, gdzie obecnie powstaje nawet modernistyczny szlak turystyczny.

Dziś jednak przedstawimy budynki tego typu w stolicy Wielkopolski - Poznaniu. Na prawdę jest co oglądać !

1. Hala Widowiskowo-Sportowa Arena
rok powstania: 1972-1974
Dach kopuły pokryty jest blachą aluminiową barwioną na złocisty kolor. Hala posiada 4200 miejsc siedzących na trybunach oraz ok. 3000 miejsc dostawnych na parkiecie. Arena jest dostosowana do organizowania imprez sportowych, koncertów, przedstawień i seansów filmowych.
Budynek położony w sercu Parku Jana Kasprowicza.

Hala widowiskowo-sportowa Arena (fot. wikipedia.org, autor: Radomil)
2. Dom Towarowy Okrąglak
rok powstania: 1949-1954
Jeden z najbardziej charakterystycznych budynków w Poznaniu, który zna każdy mieszkaniec miasta.
Zbudowany jako ośmiopiętrowy (według pierwotnego projektu pięter miało być dziesięć, jednak ze względu na niestabilność gruntu ograniczono ich ilość) dom towarowy z charakterystyczną, położoną centralnie, okrągłą klatką schodową o 5m średnicy i trzech biegach schodów.

Okrąglak wewnątrz (fot. http://gfx.mmka.pl)
Budynek ma 45m wysokości, zaś jego powierzchnia wynosi 5,9 tys. m².
Obecnie przeprowadzany jest tu generalny remont.


Pokaż Poznański modernizm na większej mapie

3. Domy Towarowe Alfa
rok powstania: 1965-1972
Pięć 12 kondygnacyjnych wysokościowców przy ulicy Święty Marcin, powstałych na miejscu zniszczonych w czasie II wojny światowej kamienic. Powodem wybudowania Alfy  w miejscu starych kamienic miało byc nadanie tej części centrum bardziej wielkomiejskiego, w opinii ówczesnych urbanistów, charakteru.
Domy Towarowe Alfa (fot. wikipedia.pl, autor: Radomil)
4. Collegium Novum
rok powstania: 1968
Składa się z dwóch bloków - cofniętego w stosunku do ulicy, 6-piętrowego A (mieszczącego m.in. Instytut Historii Sztuki, na IV i III piętrze) i 5-piętrowego bloku B (bezpośrednio wzdłuż al. Niepodległości), połączonych przeszklonym łącznikiem mieszczącym holl wejściowy, oraz z niskiego bloku C, wzdłuż ul. Kościuszki, w którym się znajdują duże sale wykładowe i bar, zwany "Patio", od przyległego lecz niewykorzystywanego dziedzińca wewnętrzego między częściami B i C.
Collegium Novum (fot. fotopoznan.blogspot.com)
5. Budynek Akademii Wychowania Fizycznego
Główny budynek Akademii Wychowania Fizycznego w Poznaniu, który stoi na miejscu katastrofy lotniczej z 1952 roku. Mało kto w Poznaniu wie, że obiekt ten jest zabytkowy i stanowi przykład modernizmu.

Budynek AWF Poznań (fot. www.skyscrapercity.com)
6. Budynek Arsenał
Budynek mieści się na Starym Rynku w Poznaniu i wiele osób uważa, że po prostu szpeci to piękne miejsce. Na pewno wielu turystów jest zdziwionych widząc budowlę tego typu w samym sercu zabytkowego rynku z pięknym ratuszem w tle.
Budynek Arsenał w Poznaniu (fot. www.poznan.gazeta.pl)
A Wy jak myślicie, czy takie budynki szpecą ogólny wizerunek miasta i należałoby je po prostu wyburzyć, czy ukazują historię architektury naszego kraju i należy traktować je jak zabytki i atrakcje turystyczne ?
Read more ...
Posted By: Trzymaj Koło

Modernizm w Poznaniu, szpeci czy zdobi ?

Rezydencje Prezydenta RP

Gdy odbywają się w Polsce wybory prezydenckie, kandydaci walczą również o prawo do korzystania z wielu pięknych rezydencji prezydenckich ulokowanych w różnych zakątkach naszego kraju. Służą one zarówno do celów oficjalnych, jak i prywatnych. Na pewno każdy z Was chciałby spędzić, choć trochę czasu w jednej z nich. Niektóre z nich dają nam taką możliwość.

1. Zameczek Prezydencki w Wiśle
Moim zdaniem jest to najładniejsza rezydencja Prezydenta RP w Polsce. Pięknie położony zamek na stokach Zadniego Gronia robi ogromne wrażenie i jest udostępniony do zwiedzania (oczywiście jeśli na miejscu nie ma Prezydenta). Początki budowli sięgają roku 1907, kiedy wybudowano tu pałacyk myśliwski Habsburgów, który niestety całkowicie spłonął. Nowa rezydencja powstała w latach 1929-1931 i składała się z Zamku Dolnego oraz Górnego. Od początku miejsce to pełniło funkcję wypoczynkową dla najważniejszych osób w Polsce. Obecnie w skład kompleksu wchodzą: Zamek Górny (właściwa rezydencja), Zamek Dolny (część konferencyjna i hotel), Zamek Dolny-Gajówka (restauracja i hotel) oraz Kaplica św. Jadwigi Śląskiej z 1909 roku. Podczas drugiej wojny światowej ośrodek zajmowany był przez niemieckie SS.
Zamek w Wiśle (fot. www.zamekwisla.pl)
Zamek w Wiśle (fot. www.zamekwisla.pl)
Zamek Górny można zwiedzać w grupach 20-osobowych po wcześniejszej rezerwacji (co najmniej 7 dni wcześniej). Turyści mogą podziwiać hal wejściowy, werandę, salon, jadalnię, pokój kominkowy, gabinet Prezydenta Mościckiego oraz łazienkę. Z bogatego wystroju wnętrz warto zwrócić uwagę na oryginalne meble, żyrandole i kinkiety.
Wspomniana wcześniej, drewniana Kaplica św. Jadwigi to przykład stylu tyrolskiego. We wnętrzu zobaczyć można barokowy ołtarz, chrzcielnicę, figurę św. Jadwigi, mały krucyfiks oraz bogato zdobione tabernakulum (dar Pani Marii Kaczyńskiej). Kaplica jest elementem szlaku architektury drewnianej województwa śląskiego, w której odbywają się nabożeństwa (w niedziele, w godzinach 10:30 – ewangelickie oraz 12:00 - katolickie).

2. Belweder w Warszawie
Teraz udajemy się do stolicy Polski, gdzie w uroczym położeniu, w słynnym Parku Łazienkowskim mieści się Belweder. Budowla ta pełniła funkcję siedziby prezydenckiej od roku 1994. Belweder dawniejJako rezydencja zaczęła być wykorzystywana dopiero przez Lecha Wałęsę (przeniósł on siedzibę do opisywanego wcześniej pałacu) i jest używana głównie do celów reprezentacyjnych (często przyjmowaniu są tu zagraniczni goście). Jest to przykład architektury klasycystycznej, którego początki sięgają lat 1818-1822. Najchętniej Belweder wykorzystywany jest podczas uroczystości wojskowych, takich jak wręczanie nominacji generalskich lub spotkań dyplomatycznych.

Belweder (fot. wikipedia.org, autor: Cezary p)
3. Pałac Prezydencki w Warszawie
Najbardziej znana rezydencja-siedziba najwyższej głowy w Polsce pełni swoją funkcję od 1993 roku. Jest to jeden z najpiękniejszych pałaców klasycystycznych w Warszawie. Ma on bogatą historię: budowę w stylu barokowym rozpoczęto już 1643 roku, później obiekt ten był wielokrotnie niszczony i przebudowywany aż do stanu obecnego.

Urządzono tu również ogród w stylu włoskim podzielony na trzy tarasy. Będąc w stolicy Polski jest to obowiązkowy punkt turystyczny.

Pałac Prezydencki w Warszawie (fot. www.warsawtour.pl)
4. Prezydencki ośrodek na Półwyspie Helskim
Jest to zdecydowanie najpopularniejszy, prezydencki ośrodek wypoczynkowy w Polsce. Często daje się we znaki turystom wypoczywającym na Półwyspie Helskim, z uwagi na zamykanie dla żeglugi okolicznych akwenów (tak było za czasów Aleksandra Kwaśniewskiego).


Rezydencja jest położona w granicach administracyjnych Helu, a nie Juraty (jest to często popełniany błąd). Miejsce to jest chętnie odwiedzane przez kolejne głowy naszego państwa podczas urlopu. Podczas swoich wizyt w Polsce przebywali tu m.in. George W. Bush oraz Angela Merkel.

5. Rezydencja w Lucieniu
W Gostyńsko-Włocławskim Parku Krajobrazowym, nad Jeziorem Lucieńskim mieści się prezydencki ośrodek konferencyjno-rekreacyjny. Wybudowany w latach sześćdziesiątych XX wieku został wyposażony w salę konferencyjną oraz bazę noclegową i rekreacyjną.

Do dyspozycji są tu domki wypoczynkowe oraz kort tenisowy. Główne funkcje obiektu to obsługa wizyt państwowych, spotkań, konferencji i narad. Obiekt jest dostępny dla klientów, można korzystać z bazy noclegowej, wypożyczalni sprzętu sportowego, jak również jazdy konnej.

6. Dworek w Ciechocinku
Ten ciekawy obiekt wybudowany został w latach trzydziestych XX wieku, dzięki pobytowi Ignacego Mościckiego. U zbiegu ulic Leśnej i Wojska Polskiego wzniesiono niewielki dworek, który pełnił w swojej historii wiele różnych funkcji. Rezydencją prezydencką stał się 2 maja 2003, po gruntowym remoncie. Obecnie pełni funkcje ośrodka informacyjno-edukacyjnego i jest udostępniony do zwiedzania. Na uwagę zasługuje ekspozycja poświęcona Ignacemu Mościckiemu oraz historii dworku. Obiekt pełni funkcje zbliżone do ośrodka w Lucieniu. Dworek można zwiedzać beż żadnych opłat, po wcześniejszym uzgodnieniu z kierownikiem obiektu.


Dworek w Ciechocinku (fot. www.ciechocinek.pl)
7. Rezydencja Promnik w Rudzie Tarnowskiej
Znajduje się tu ośrodek wypoczynkowy Prezydenta RP. Teren jest ogrodzony i strzeżony. Nie cieszy się jednak taką popularnością jak ośrodki na Półwyspie Helskim i w Wiśle.

Trzeba przyznać, że Prezydent ma do swojej dyspozycji bardzo ciekawe miejsca, do których może udać się na wypoczynek. Pobyt na Półwyspie Helskim lub w Beskidach, w tak pięknie położonych ośrodkach jest niewątpliwie powodem do dumy i stanowi duży prestiż.


Pokaż Rezydencje prezydenckie na większej mapie
Read more ...
Posted By: Trzymaj Koło

Rezydencje Prezydenta RP

Jeleniogórskie tramwaje

Do 28 kwietnia 1969 w Jeleniej Górze można było korzystać z komunikacji tramwajowej, czego ślady widać w kilku miejscach tego miasta.

Tramwaj zabytkowy na Rynku (obecnie Informacja Turystyczna)
Pierwsze tory zostały położone na ul. Obrońców Pokoju, 4 maja 1896, natomiast pierwsze pojazdy wyruszyły na trasę 10 kwietnia 1897 roku. Początkowo były to tramwaje spalinowe oraz gazowe, pierwszy tramwaj elektryczny wyjechał z zajezdni w Malinniku do Dworca Głównego 9 lutego 1900 roku.
Na uznanie zasługuje sieć tramwajowa, jaka została stworzona w tamtych czasach, z miasta można było dojechać spokojnie do Cieplic, a nawet do Podgórzyna, gdzie do tej pory stoi zabytkowy wagon upamiętniający tamtejszą linię tramwajową.


Warto wspomnieć, że plany rozwoju całej sieci komunikacyjnej były imponujące, planowano bowiem wybudować trasę do Szklarskiej Poręby przez Piechowice, a nawet do Karpacza, ale zostały one zaniechane po powstaniu połączenia kolejowego z tymi kurortami.
Głównym powodem likwidacji tramwajów w Jeleniej Górze był brak środków na ich modernizację i brak rentowności. Wtedy idealnym rozwiązaniem zdawała się likwidacja i rozwinięcie sieci autobusowej, teraz wiele osób żałuje tych decyzji, ponieważ obecnie zabytkowe i kursujące tramwaje byłyby tutaj świetną atrakcją turystyczną.

Tramwaj w Podgórzynie
W Jeleniej Górze znajdziemy wiele śladów, które przypominają nam o istnieniu tutaj popularnej sieci tramwajowej.

Na szczególną uwagę zasługują:
- wagon 5N, numer 11, który stoi przy ulicy Wolności 145
- budynek administracyjny MZK przy ulicy Wolności 145, gdzie można obejrzeć ciekawą wystawę poświęconą historii jeleniogórskich tramwajów
- wagon bydgoski stojący w Podgórzynie „Pod Skałką”
- wagon eNka sprowadzony z Poznania, stojący na Rynku przed ratuszem (obecnie miejski punkt informacji turystycznej)
- wagon tramwajowy na jednej z działek przy ulicy Wolności (służący jako altana)
- dawna zajezdnia z 1900 roku przy ulicy Wolności 161 i 163, obecnie ma tu swoją siedzibę Miejskie Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej (budynek przetrwał w świetnym stanie)
- fragment torowiska w przejściu pomiędzy Ratuszem, a Siedmioma Domami na Rynku (jest to oryginalny fragment torów znaleziony kilka lat temu pod nawierzchnią rynku)
- tablica pamiątkowa wmurowana obok opisywanego wcześniej fragmentu torów
- mieszczące się na terenie całego miasta słupy oraz rozety, które wyeksponowano szczególnie ładnie na ulicy 1 Maja
Dawna zajezdnia z 1900 roku (www.psmkms.krakow.pl)
Warto przenieść się wspomnieniami w tamte czasy i spacerując po Jeleniej Górze wyobrazić sobie kursujące tramwaje po wąskich uliczkach, wśród zabytkowych kamienic. Turystów korzystających z tramwajów, aby dojechać do Podgórzyna, skąd pieszo, z nartami na plecach wędrowali do Przesieki i dalej w kierunku Przełęczy Karkonoskiej. Wreszcie charakterystyczny dźwięk przed odjazdem i podróżnych wskakujących w ostatniej chwili do wagonów.

Fragment autentycznych torów znalezionych pod płytą Rynku (www.psmkms.krakow.pl)
Osobiście bardzo żałuję, że po Jeleniej Górze nie jeżdżą już tramwaje, wielką atrakcją byłoby np. znalezienie noclegu w centrum Jeleniej Góry i zwiedzenie Starówki, po czym skorzystanie z tramwaju i udanie się na kolejny nocleg w Cieplicach, aby kontynuować przygodę z tym charakterystycznym środkiem transportu i ostatecznie dojechać na nocleg do Podgórzyna lub Przesieki.

Jak wspomniałem na początku, ostatni tramwaj wyjechał na trasę 11 listopada 1969 roku na linii Jelenia Góra – Cieplice i był bezpłatny.

Plan sieci tramwajowej w Jeleniej Górze
Miejmy nadzieję, że w przyszłości uda się zrekonstruować przynajmniej część sieci tramwajowej tworząc kolejną, bardzo istotną, atrakcję turystyczną. Bo czyż może być coś piękniejszego niż malowniczy widok Karkonoszy zza okna zabytkowego wagonu tramwajowego podczas jedynej w swoim rodzaju podróży ?
Read more ...
Posted By: Trzymaj Koło

Jeleniogórskie tramwaje

Korona Gór Polski

Tatry Wysokie
Górskie wędrówki mają wielu swoich miłośników. Każdy, kto choć raz wędrował po szlakach znanych lub mniej znanych mógł poczuć niesamowity klimat takiej przygody. Turystyka górska pozwala, choć na chwilę zapomnieć o problemach życia codziennego, można znaleźć się w miejscach rzadko odwiedzanych przez człowieka i podziwiać piękno dzikiej przyrody. Bardzo istotnym elementem takiej wędrówki jest walka z własnymi słabościami oraz poczucie ogromnej satysfakcji po zdobyciu upragnionego szczytu.

I właśnie o szczytach będzie ten artykuł. Dla każdego miłośnika gór ciekawym wyzwaniem będzie zdobycie Polskiej Korony Gór, czyli 28 najwyższych szczytów pasm górskich Polski, na które prowadzi szlak turystyczny.

Koncepcja ta została stworzona w 1997 roku, na łamach czasopisma „Poznaj swój kraj”. Utworzony został również Klub Zdobywców Korony Gór Polski, do którego przynależeć może każdy zainteresowany zdobywaniem wszystkich szczytów.
Zaliczenie całej Korony spowoduje odwiedzenie wielu miejsc, o których nie wiedzieliście, a które są równie interesujące, co słynne Tatry, Karkonosze, czy Bieszczady.

Poniżej wymienimy i opiszemy wszystkie szczyty od najwyższego do najniższego, zamieszczając wszystkie przydatne podczas wędrówki informacje.

1. Rysy [Tatry] (2499 m.n.p.m.)
Jest to najwyżej położony punkt w całej Polsce, a zarazem turystyczne przejście graniczne ze Słowacją. Ze szczytu roztacza się piękna panorama na Tatry Wysokie, z najwyższym ich szczytem – Gerlachem (2655 m.n.p.m.) na pierwszym planie.

Rysy (fot. wikipedia.org)
Wejście stroną polską jest bardzo wymagające i stosunkowo długie (podejście ze schroniska nad Morskim Okiem trwa około 4 godzin, zejście – 3,5). Należy pamiętać o dojściu do samego schroniska z Palenicy Białczańskiej, a jest to dystans około 9 kilometrów.
Polecamy wyjście na szlak jak najwcześniej i podczas dobrej pogody. Powyżej Buli Pod Rysami zaczynają się trudniejsze odcinki z łańcuchami i podczas nawet niewielkiego deszczu szlak staje się bardzo niebezpieczny. Dodatkowo, podczas słonecznej pogody, po obejściu Czarnego Stawu zobaczymy piękna tęczę przy niewielkim wodospadzie. Jako ciekawostkę dodamy, że Rysy to dwa wierzchołki, wyższy - słowacki ma wysokość 2503 m.n.p.m.

Widok z Rysów (fot. www.beskidy24.pl)
2. Babia Góra [Beskid Żywiecki] (1725 m.n.p.m.)
Góra ta leży na terenie Babiogórskiego Parku Narodowego i stanowi najwyższy szczyt całych Beskidów Zachodnich. Przebiega tu granica polsko-słowacka. Z najwyższego wierzchołka (tzw. Diablak) roztacza się malownicza panorama na Beskidy, Gorce, Tatry, Słowację, a nawet Kraków (przy wyjątkowo dużej przejrzystości powietrza). Szczyt najlepiej zdobyć korzystając z czerwonego szlaku z Przełęczy Krowiarki (1012 m.n.pm.), gdzie dojedziemy autobusem z Zawoi, całość zajmie nam około 3,5 godziny. Schodząc z Babiej Góry najlepiej skorzystać z czerwonego szlaku, przez Przełęcz Brony i Markowe Szczawiany (czas – około 2 godzin).

Babia Góra (fot. www.tenpieknyswiat.pl)
3. Śnieżka [Karkonosze] (1602 m.n.p.m.)
Najwyższy szczyt Karkonoszy to jeden z najpopularniejszych szczytów w Polsce. Charakterystyczną sylwetkę tej góry rozpozna każdy, kto choć raz odwiedził okolice Jeleniej Góry. Na szczycie znajduje się charakterystyczny budynek Obserwatorium Meteorologicznego z restauracją, kaplica św. Wawrzyńca i budynki czeskie (m.in. najwyżej położona poczta w tym kraju). Zdobycie Śnieżki jest stosunkowo łatwe, ponieważ wystarczy wjechać wyciągiem krzesełkowym z Karpacza na Kopę, a następnie prostą drogą wejść na szczyt. Polecamy jednak wędrówkę ze Świątynii Wang, szlakiem niebieskim przez schroniska Samotnia i Strzecha Akademicka oraz Przełęcz Pod Śnieżką, co zajmie nam około 4 godzin.

Śnieżka (fot. www.zobaczkarkonosze.pl)
Na szczycie Śnieżki zimową porą
4. Śnieżnik [Masyw Śnieżnika] (1425 m.n.p.m.)
Jest to siedemnasty, co do wielkości szczyt w całych Sudetach, z którego rozpościera się bardzo ładny widok. Mieści się tu turystyczne przejście graniczne, a na Hali pod Śnieżnikiem znajduje się popularne schronisko. Dawniej na szczycie wybudowano wieżę widokową, która niestety została zburzona. Szczyt najlepiej zdobyć szlakiem z Międzygórza przez wspomniane schronisko (najpierw znaki czerwone, potem zielone – całość zajmie nam około 3 godzin).

Śnieżnik (fot. http://www.domek-na-wzgorzu.pl)
5. Tarnica [Bieszczady] (1346 m.n.p.m.)
Każdy, kto wybiera się w Bieszczady powinien zdobyć ten popularny szczyt, wznoszący się w paśmie połonin. Na Tarnicy znajduje się żelazny krzyż z 1987 roku upamiętniający pobyt Karola Wojtyły w roku 1954. Ze szczytu rozpościera się piękny widok na całe Bieszczady. Najlepiej wejść tu czerwonym szlakiem z Ustrzyk Górnych (wejście 3 godziny, zejście – około 2).

Tarnica (fot. www.bieszczady.net.pl)
6. Turbacz [Gorce] (1314 m.n.p.m.)
Jest to najwyższy szczyt mało znanych, ale urokliwych Gorców. Pod Turbaczem, w roku 1958, wybudowano schronisko PTTK, z którego możemy podziwiać panoramę Tatr i Pienin. Obok mieści się też Muzeum Kultury i Turystyki Górskiej. Na szczyt prowadzi czerwony szlak z Rabki Zdrój przez Stare Wierchy lub zielony z Nowego Targu.

Turbacz (fot. http://turbacz.net/)
7. Radziejowa [Beskid Sądecki] (1262 m.n.p.m.)
Na szczyt warto wejść z wagi na drewnianą wieżę widokową o wysokości 20 metrów, z której roztacza się malownicza panorama. Na górę prowadzi niebieski lub zielony szlak ze Szczawnicy przez Przehybę (stąd znaki czerwone). Wędrówka w jedną stronę powinna nam zająć niecałe 4 godziny.

8. Skrzyczne [Beskid Śląski] (1257 m.n.p.m.)
Tą najwyższą górę w Beskidzie Śląskim łatwo rozpoznamy z uwagi na wieże telewizyjną znajdującym się na jej szczycie. Znajdziemy tu wiele atrakcji turystycznych, takich jak schronisko PTTK, ściankę wspinaczkową, strzelnicę, boisko oraz wyciąg krzesełkowy. Jest to popularny ośrodek narciarski, przyciągający corocznie masę turystów. Na szczyt można wejść czerwonym szlakiem ze Szczyrku lub wjechać wcześniej wspomnianym wyciągiem.

Skrzyczne (fot. www.podroze.gazeta.pl)
9. Mogielica [Beskid Wyspowy] (1171 m.n.p.m.)
To kolejny szczyt, na którym wybudowano drewnianą wieżę widokową. Dzięki temu turyści mogą podziwiać rozległą panoramę. Góra ma charakterystyczną budowę, dzięki czemu miejscowa ludność nazywa ją Kopą. Można tu wejść żółtym szlakiem z Tymbarku (około 5h) lub niebieskim z Jurkowa (około 2:45 h).
Panorama z Mogielicy (fot. wikipedia.org, autor: jerzy Opioła)
10. Wysoka Kopa [Góry Izerskie] (1126 m.n.p.m.)
Jest to doskonały punkt widokowy z uwagi na brak drzew na szczycie. Jest to efekt klęski ekologicznej lat 80’. Obecnie las powoli się odbudowuje tworząc piękne krajobrazy. Można tu wejść czerwonym szlakiem ze Świeradowa Zdroju.

11. Rudawiec [Góry Bialskie] (1113 m.n.p.m.)
Jest to reprezentant niewielkich, ale bardzo ładnych Gór Bialskich, w pobliżu są wyższe szczyty, ale nie prowadzą na nie szlaki turystyczne. Niewątpliwie warto odwiedzić to mało znane miejsce, jeśli lubimy poczuć spokój i ciszę górskich szlaków.

12. Orlica [Góry Orlickie] (1084 m.n.pm.)
Jest to najwyższy szczyt Sudetów Środkowych, gdzie dawniej mieściło się schronisko i wieża widokowa. Można tu wejść zielonym szlakiem z Zieleńca.

13. Wysokie Skałki [Pieniny] (1050 m.n.p.m.)
Każdy zna popularne Trzy Korony w Pieninach, ale mało kto wie, że najwyższy szczyt tego pasma to Wysokie Skałki, na którym możemy skorzystać z punktu widokowego zabezpieczonego barierkami. Możemy tu wejść szlakiem niebieskim ze Szczawnicy.

Pieniny (fot. wikipedia.org, autor: Marcin Szala)
14. Wielka Sowa [Góry Sowie] (1015 m.n.p.m.)
Ten popularny sudecki szczyt jest celem wycieczek wielu turystów. Na szczycie wybudowano ciekawą, 25-metrową wieżę kamienną. Jest to idealne miejsce widokowe, które niewątpliwie warto odwiedzić. Można tu wejść szlakiem żółtym z Walimia (2 godziny) lub z Sokolca (około 45 minut).

Na szczycie Wielkiej Sowy (fot. wikipedia.org, autor: Przykuta)
15. Lackowa [Beskid Niski] (997 m.n.p.m.)
Najwyższy szczyt po polskiej stronie Beskidu Niskiego zaprasza widoczną z daleka kopułą, w ramach ciekawostki dodamy, iż wiele osób nazywają ją górą policyjną (z uwagi na wysokość). Na szczyt prowadzi szlak zielony.

16. Kowadło [Góry Złote] (989 m.n.pm.)
Jest to graniczny szczyt, który porastają młode świerki i z którego zobaczymy piękną panoramę Gór Złotych, a czasem nawet Opole. Dotrzemy tutaj zielonym szlakiem z Bielic.

17. Jagodna [Góry Bystrzyckie] (977 m.n.p.m)
Dzięki działaniu wiatru, ze szczytu można podziwiać interesującą panoramę na Kotlinę Kłodzką, Masyw Śnieżnika i Góry Orlickie. Dawniej była tu również wieża widokowa – dziś niestety zobaczymy jedynie jej pozostałości. Dojdziemy tu szlakiem niebieskim z Międzylesia.

Jagodna szczyt (fot. www.tenpieknyswiat.pl)
18. Skalnik [Rudawy Janowickie] (945 m.n.p.m.)
Szczyt interesujący z uwagi na duże walory widokowe – zobaczymy stąd panoramę Karkonoszy, Kotliny Jeleniogórskiej, Gór Kaczawskich, Gór Kamiennych, Rudaw Janowickich, a nawet Ślężę. Na szczyt prowadzi szlak turystyczny ze Strużnicy.

19. Waligóra [Góry Kamienne] (936 m.n.p.m.)
Jest to mało znany, ale ciekawy szczyt, który położony jest w bliskim sąsiedztwie Przełęczy Trzech Dolin z dużym węzłem szlaków. Dotrzemy tutaj żółtym szlakiem z Sokołowska przez ruiny zamku Radosno.

20. Czupel [Beskid Mały] (933 m.n.p.m.)
Góra była w całości zalesiona, ale wiatrołomy oraz wycinka spowodowały wylesienie partii szczytowej, dzięki czemu zobaczymy tu piękne krajobrazy. Dotrzemy tu szlakiem niebieskim z Bielska Białej, lub czerwonym z Łodygowic.

21. Szczeliniec Wielki [Góry Stołowe] (919 m.n.p.m.)
Jest to jedna z największych atrakcji turystycznych Sudetów. Znajduje się tu wiele tarasów widokowych, z których rozpościerają się cudowne panoramy. Szczyt jest bardzo charakterystyczny, a jego sylwetkę łatwo rozpoznać (blok skalny porośnięty lasem).

Szczeliniec Wielki (fot. wikipedia.org)
"Małpolud" (fot. www.szamot.miechowice.net)
Jest to piaskowiec, dzięki czemu skały nabierają różnorodnych form, zobaczymy tu Wielbłąda, Mamuta, Słonia, Psa, Małpę, Sowę itp. Dużą atrakcja są głębokie wąwozy, jak np. słynne Piekiełko (to tu kręcono sceny Opowieści z Narni). Na górę prowadzi kręty szlak turystyczny z Karłowa, ułożony z kamiennych schodów.

22. Lubomir [Beskid Makowski] (904 m.n.p.m.)
Szczyt jest znany z obserwatorium astronomicznego, które wybudowano w roku 2007, na miejscu dawnego obserwatorium z czasów przedwojennych. Często góra ta jest zaliczana do Beskidu Wyspowego. Dotrzemy tu czerwonym szlakiem z Myślenic.

23. Biskupia Kopa [Góry Opawskie] (889 m.n.p.m.)
Jest to najwyższe wzniesienie województwa opolskiego, na którym wybudowano wieżę widokową (18 metrów wysokości). Przebiega tu granica polsko-czeska, a przy dobrej pogodzie można podziwiać Masyw Śnieżnika, Góry Złote, zarysy Karkonoszy, Gór Stołowych i Sowich oraz miasto Zlate Hory. Wejdziemy tu szlakiem czerwonym z Pokrzywnej lub żółtym z Jarnołtówka.

24. Chełmiec [Góry Wałbrzyskie] (869 m.n.p.m.)
Jest to doskonały punkt widokowy na Sudety, z uwagi na istniejąca kamienną wieżę widokową o wysokości 22 metrów. Znajduje się tu również maszt radiowo-telewizyjny (dawniej wykorzystywany by zagłuszać Radio Wolna Europa), oraz 48-metrowy krzyż oświetlany nocą. Dzięki temu wszystkiemu górę łatwo można zobaczyć nawet z kilkudziesięciu kilometrów. Na szczyt wejdziemy szlakiem żółtym z Wałbrzycha. Po korekcie danych wysokościowych w ostatnich latach okazało się, że najwyższe wzniesienie Gór Wałbrzyskich to jednak Borowa.
Chełmiec (fot. wikipedia.org)
25. Kłodzka Góra [Góry Bardzkie] (765 m.n.p.m.)
Jest to mało znany, prawie w całości zalesiony szczyt. Nie odwiedza go wielu turystów, pomimo iż żółty szlak prowadzący na górę to jedyny pieszy szlak wychodzący z Kłodzka. Dotrzemy tu również szlakiem niebieskim z Lądka Zdroju.

26. Skopiec [Góry Kaczawskie] (724 m.n.p.m.)
Wierzchołek góry ciężko rozpoznać w terenie, gdyż jest to słabo zaznaczona kopuła, w całości porośnięta lasem. Wejdziemy tu szlakami turystycznymi z Wojcieszowa, Komarna, Kaczorowa lub Radomierza. Na szczycie można zobaczyć niewielkie rumowisko skalne.

27. Ślęża [Masyw Ślęży] (718 m.n.p.m.)
Jest to góra, którą zna chyba każdy mieszkaniec Dolnego Śląska. Jest bardzo dobrze widoczna i świetnie położona, o czym decyduje bliskość takich miast jak Wrocław, Świdnica, czy Dzierżoniów. Znajduje się tu wiele szlaków turystycznych, ścieżki rowerowe i archeologiczne. Na szczycie zobaczymy maszt przekaźnikowy o wysokości 136 metrów, Dom Turysty PTTK, kościół Najświętszej Marii Panny, ruiny zamku oraz wieżę widokową (piękne widoki na Jezioro Mietkowskie, Nizinę Śląską oraz Sudety). Warte uwagi jest również miasteczko Sobótka, położone u podnóża góry.

Ślęża (fot. http://europejki.blog.onet.pl)
28. Łysica [Góry Świętokrzyskie] (612 m.n.p.m.)
Jest to najniższy szczyt w całej Koronie, ale za to bardzo ciekawy. Możemy podziwiać tu charakterystyczne dla Gór Świętokrzyskich gołoborza oraz piękną przyrodę Świętokrzyskiego Parku Narodowego. Na szczycie znajduje się krzyż z 1930 roku oraz wieża triangulacyjna (geodezyjna). Na Łysicę najlepiej wejść wygodnym, czerwonym szlakiem ze Świętej Katarzyny. Po drodze miniemy urokliwą kapliczkę ze źródełkiem św. Franciszka.

Gołoborza na Łysicy (fot. www.swietokrzyskipn.org.pl)
To już koniec opisu całej Korony Gór Polskich. Przyznacie, że zdobycie wszystkich 28 szczytów jest ciekawym wyzwaniem dla każdego.

A Ty ile z tych szczytów już zdobyłeś ?
Read more ...
Posted By: Trzymaj Koło

Korona Gór Polski

Polecamy: